De beraadslaging en mini-publics

Definities

• Collectieve beraadslaging is een proces waarbij argumenten tijdens een discussie worden geconfronteerd en beoordeeld op hun relevantie. Daarbij ligt de nadruk op dialoog en een gerechtvaardigde uitwisseling van standpunten.
• Deliberatieve mini-publics brengen burgers samen die vaak door loting geselecteerd worden en die beraadslagen over een sociale of politieke kwestie en aanbevelingen doen. Ze worden bijeengeroepen op initiatief van een openbare instelling, het maatschappelijk middenveld of een onderzoeksproject.

Geschiedenis

Vanaf de jaren 1960 werd beraadslaging theoretisch onderzocht, door denkers als Jürgen Habermas en John Rawls.

In de jaren 1970 creëerde de socioloog Peter Dienel de ‘planningscellen’ in Duitsland, waarin door loting gekozen burgers samenkwamen om te beslissen over stadsprojecten. In diezelfde periode ontwikkelde de socioloog Ned Crosby een vergelijkbaar model in de Verenigde Staten: de ‘Citizens Juries’.

Aan het einde van de jaren 1980 theoretiseerde de Amerikaanse politicoloog Robert Dahl over het idee van een ‘minipopulus’ (een kleine groep burgers) die een diverse groep samenbrengt; een soort microkosmos van de samenleving.

Principes

Deliberatieve mini-publics worden gekenmerkt door:

• loting van deelnemers om een groep te vormen die representatief is voor de samenleving;
• een overlegproces; een open en gemotiveerde discussie die leidt tot een statement of gemeenschappelijke aanbevelingen;
• informatie van deelnemers, door hun interactie en door te luisteren naar deskundigen of mensen met relevante ervaring;
• een transparante en pluralistische selectie van deskundigen die het debat voeden zonder het te beïnvloeden.

Uitdagingen

De belangrijkste uitdagingen van beraadslaging en deliberatieve mini-publics zijn:

• de inclusie van alle deelnemers, zowel wat betreft de uitnodiging als hun deelname aan de discussie;
• het ontbreken van een participatierecht dat de rechten en plichten van de partijen vastlegt;
• de adviserende rol – dus niet bindend – van deliberatieve mini-publics;
• de moeilijkheid om de invloed na te gaanvan deliberatieve mini-publics op beslissingen;
• de individuele effecten op deelnemers.